-
1 odważyć się
odważyć się [ɔdvaʒɨʨ̑ ɕɛ]\odważyć się na coś Mut zu etw haben, Mut haben, etw zu machen\odważyć się coś zrobić [sich +akk ] wagen [ lub sich +akk trauen], etw zu tun -
2 odważyć się
odważyć się pf →LINK="odważać się" odważać się -
3 odważyć się
-
4 odważać się
-
5 rantrauen
ran|trauenvr ( fam)sich an etw ( akk \rantrauen versuchen) odważyć się spróbować czegoś; ( verarbeiten wollen) odważyć się zająć się czymś -
6 riskieren
riskieren * [rɪs'ki:rən]vt1) ( aufs Spiel setzen)sein Leben \riskieren ryzykować życiemeinen Unfall \riskieren narażać się na wypadek2) ( wagen)es \riskieren etw zu tun odważyć się coś zrobić -
7 wagen
wagen ['va:gən]I. vt2) ( sich getrauen) ważyć się[es] \wagen etw zu tun odważyć się coś zrobićeinen Versuch \wagen podejmować [ perf podjąć] próbęich wage nicht zu behaupten, dass... nie śmiem twierdzić, że...II. vrsich an ein Projekt \wagen podjąć się projektu -
8 hervorwagen
hervor|wagenvrsich \hervorwagen odważyć się wystąpićsich hinter etw ( dat) \hervorwagen zdobyć się na wyjście zza czegoś -
9 trauen
trauen ['traʊən]I. vijdm \trauen ufać [ perf za-] komuśeiner S. ( dat) \trauen mieć zaufanie do czegośII. vtder Pfarrer hat das Brautpaar getraut ksiądz udzielił ślubu młodej parzeIII. vrsich \trauen etw zu tun zdobyć [o odważyć] się na zrobienie czegoś
См. также в других словарях:
odważyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odważać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odważyć się — dk VIb, odważyć siężę się, odważyć siężysz się, odważyć sięważ się, odważyć siężył się rzad. odważać się ndk I, odważyć sięam się, odważyć sięasz się, odważyć sięają się, odważyć sięaj się, odważyć sięał się «zdobyć się na odwagę, ośmielić się,… … Słownik języka polskiego
odważać się – odważyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} decydować się na coś niebezpiecznego lub trudnego; ryzykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odważył się walczyć. Nie mógł się odważyć na wyrażenie sprzeciwu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odważać się — → odważyć się … Słownik języka polskiego
bać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Xa, boję się, boi się, bój się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać strach, lęk; lękać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek boi się śmierci. Dziecko boi się ciemności. Dzikie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokusić się — dk VIa, pokusić siękuszę się, pokusić sięsisz się, pokusić siękuś się, pokusić sięsił się «ośmielić się, odważyć się sięgnąć po coś, usiłować coś zrobić» Pokusił się o napisanie powieści. Nie pokusił się nawet o wyjaśnienie swej niezręczności … Słownik języka polskiego
pokusić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pokusić siękuszę się, pokusić sięsi się, pokusić siękuś się (o coś) {{/stl 8}}{{stl 7}} odważyć się na zrobienie czegoś, próbować coś zrobić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znany aktor pokusił się o wyreżyserowanie filmu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poważyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć odwagę, śmiałość zrobić coś niebezpiecznego, zabronionego; ośmielić się, odważyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczeń poważył się uciec z lekcji. Córka poważyła się podnieść głos na matkę. Poważyli się sami podjąć decyzję.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ważyć — ndk VIb, ważyćżę, ważyćżysz, waż, ważyćżył, ważyćżony 1. «określać ciężar czegoś za pomocą wagi, porównywać ciężar czegoś z jednostką wagi; odważać» Ważyć towar na wadze. 2. «mieć pewien ciężar (określony w jednostkach wagi)» Bagaż ważył… … Słownik języka polskiego
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
